Dudağına yapışmış izi kalan sevdada
Ellerinde tuttuğun gümüş bir kaşıktım ben
Sen ardına sığınıp ettiğin o vedada
Bilmez misin güzelim derde alışıktım ben
Bin bir ümit içinde hayale dalıyorduk
Ölümsüz aşkımıza bir beden buluyorduk
Çılgın gibi severken kördüğüm oluyorduk
Hatırla mazimizi sana dolaşıktım ben
Nasıl unuttun bilmem ne dolaştı kanında
İyi ve kötü günde değil miydim yanında
ilk aşkı yaşar gibi o heyecan anında
Gözlerinde beliren mavi bir ışıktım ben
O veda sirenleri içerimde çalmadı
Kalbimdeki yerini hiç bir fani almadı
Değişmedi hislerim tek bir an azalmadı
Ayrılırken bile yar tek sana aşıktım ben
