Çileli baþýmla hayat yolunda,

Yürümekten býktým geldim bu güne,

Bir gelen var baktým yolun sonunda,

Bana doðru baktý, güldü halime.

 

Þu hayat yolumun, çokmuþ çilesi,

Çok varmýþ, yol vermez dað taþ tepesi,

Bilmem’ ki bu yolda, sonum neresi,

Cennet’ mi Cehennem’ mi o yer yoksa.

 

Bir hazan bahçesi olan gönlümde,

Ne gül var ne baðzan, yesem içsem de,

Hiç yüzüm gülmedi, hiçbir günümde,

Ben hayat yolunda, yaklaþtým sona.

 

Þu beni kim görse yolda giderken,

Hep derler gül artýk, olmaz gülmeden,

Derler’ de yine de, gelmez içimden,

Bu hayat çok yordu, dert verdi bana.

 

Çileler çektiðim hayat yolunda,

Yorgun düþtüm hasta oldum sonunda,

Tüy kalmadý düþünmekten baþýmda,

Ne zalim yolmuþ bu, gelsem’ de sona.

 

Aðla Yüksel aðla, çilem diyerek,

Bildim senin yüzün hiç gülmeyecek,

Demezsin bu günler bir gün bitecek,

Aðlaya, aðlaya, geldin sen sona.

 

28 Kasým 2012