Aynadaki Çocuk
kaynıyor aynada bir devin gözyaşı
sessizlik gölgesini öldürüyor umudun
anne susuyor, baba susuyor
gece konuşuyor bilinmedik bir dille
çocuk; aynaların meteliksiz sahibi
gözyaşını siliyor ateşten bir mendille
aynalar mı işledi yüzündeki deseni
ölüm kokan bünyeni aynalar mı taşıyor
Kafdağı dediğin ne, kaldıramaz ki seni
senin koca bedenin aynalarda yaşıyor
şimendifer geçiyor aklının ortasından
gemiler dalgaları parçalayıp gidiyor
tayyareler ve bir Burak mavi yeleli
gitmek istiyor çocuk sonsuzun şefkatine
İremler, Kevserler, merhamet bağlarıyla
rengarenk çağıran ebedi memleketine
yaşamın karalanmış mektubu sensin
insan yüreğinden atılan bahar
yüzün nurlu ışıklarla bezensin
var git ölüm sende ölene kadar
(
Aynadaki Çocuk başlıklı yazı
poet19 tarafından
26.11.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
