***********Zâlim olur insan unutursa
özünü
***********Bir sayha kaplayıverir dünya yüzünü
Romantik bir tedirginlik var
insanlığın gözlerinde
Sarası tutmuş vicdânın robotlaşmış
niyetlerle
Soruyor lâmia yıldızlar:” İcraat nerede?
“
Tabansız ufaklıklar gövde olmuş uçurtmaya
Nâdîde
saatlerin aşıladığı nergisler solmuş
Küçücük fırtınada
kaptan köşkü suyla dolmuş
Şimşekler inmiş yere
Kudurmuş denizler
Sızılar
gülistana tuzak kurmuş
Ayrılıkla beslenen misket bombaları
aşkı tam on ikiden vurmuş
Şuuraltında şûre-zâr bir
hayâl doğurmuş dostluk(!)
Vurdumduymaz kanlar akmış oluk
oluk
İnfâk nifâka emânet edilmiş
Unutulmuş kulluk
Şimdi
Bütün ümitler sende
yıldızçiçeği
Topla avuçlarında gökkuşağının tüm
renklerini
Yeniden doğ istikbâlin üstüne
Sıcacık güneş gibi
Dursun Tiftik