Online Üye
Online Ziyaretçi
1
Günahlarımı kuruttum zaman ipinde
Rötarlı trenler geçiyor önümden
Binemiyorum
Mavi alabildiğine serilmiş dünyaya
Yeşil bir o kadar sebil
Ben kara bulutlardayım hala
İnemiyorum
Her şey bir noktada başlıyor aslında
Aslında ölüm bitmek değildir
Bir kelimeyle can buluyor hayat
Göremiyorum
Açsam kırk kilitli kapıyı
Arkasında bir saray var gözlerimin
Giremiyorum
Kah bir çağlayanın esintisine
Kah apartmanların kanatlarına
Kanıyorum
Kanıyorum en sağlam yerimden
En cesur yanımdan korkuyorum
Düşüyorum gövdesine alevin
Yanıyorum