Ey muhannet ocağına düşeli!

Ne ondurdun ne öldürdün hastayım.

Mecnun gibi aşk odunda pişeli,

Azrail’in elindeki tastayım.

 

Sensizliğin sefasını nideyim,

Söz dinlemez yüreğime ne deyim,

Gül yüzüme, diyetini ödeyim!

Laldir dilim konuşmuyor sustayım.

 

Aşk sazının tellerinde besteyim,

Bülbül gibi namelerde sesteyim,

Şimdilerde notalarda esteyim,

Duman sarmış Kaf dağını pustayım.

 

Kahverengi gözlerine şeydayım,

Yapacağın hesaplarda paydayım,

Oku hazır gerilmiş bir yaydayım,

Oysa kırık kalp yapmakta ustayım.

 

Benliğini belemişsin kinlere,

Bir baksana kaybettiğin dünlere!

Sevdamızı defneyledin sinlere,

Dostlarımla kederdeyim yastayım.

 

Ankara-22.09.2012

Ümit Zeki SOYUDURU

( Muhannet Güzel başlıklı yazı Ümit Zeki tarafından 22.09.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu