Bir ince huşu

Dökülür,

Yüreksiz heybetli mimarinde

Hangi soluk

İçinde kaldı

Karbondioksit üflemeden,

Buyurdu yargıcın infazına…

 


Keser damarlarından en merhametli neşter.

Hovarda ömrün buruşturulmuş

Bembeyaz dökülen

Katliamıdır atılan ak sayfalar.

 


Gün yeni doğmuş olsa da,

Bir yatsı vaktidir vurduğunda

Hırsızı ömrün camlara.

 


Kesilmiş bütün nefsanî

Sıyrılmış kebirinden

Beyhude geçmiş ömre

Ağlar bir çocuk

Sokak lambasında,

Hayatın ivmesi olurken ters düz,

Soprano

Söyler

Primadonna son operasını

Kapanırken perdeler…

 


 

Karanlıkta bir yakamozdur nurun,

Duyulmaz şarkısı ermeyenlerden.

Çalınca kapıyı

Ardından gelen ‘’kimsin’’diyen sese,

Ben dedikçe

Olur, önünde duvar,

Ve beden yaşar cehennemini tekrar tekrar…

 

 

Kimsin sualine

''Senim’’ dediğinde, o vakit erecek varlık ikbaline…

 


Canan Korkmaz / İZMİR





İnananların kandilini kutluyorum...







( Son Perde başlıklı yazı CananKorkmaz tarafından 14.08.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu