seyyar gülücüðümün ucunda kývrýlýrken zaman
bitirdi aþký yakamoz kokulu kadýn
söyle
hangi denizin dalgasýyla geldin sahilime
nasýlda döküldün közlerimin üzerine

sen ki
sen meltemlerin savruk kadýný
meðer her sözün sahte
her sözün yalanmýþ
oysa
ben kör kütük sana inandým
söyle/sen/e
kaç yýldýz kaydýrdýn gözlerinde
mevsimsiz kaç mevsim kuþandýn üstüne

seni seviyorum diyordun ya hani
þimdi
kimin koynuna dökülüyor o cümlelerin
kaç yalan daha örtünecek sen/sizce gecelerim
þimdi
tanýmadýðým bir þehirde
bilmediðim evlerde
kim bilir kimin yataðýný ýsýtýyor beni yakan tenin
kimden sevgi dileniyor
avuçlarýma sýðmayýp çekip giden ellerin
hangi gecenin karanlýðýnda
hangi kahpe rüzgar savuruyor saçlarýný
bak
yine titriyor yataðýmýn boþ yaný
kimin elleri siliyor
aþk yorgunu terini
artýk sözcükler yaralý,
sevgim merhum
al üstüne siyah bir kefen yap bedenimi
belki o zaman bir kez daha d/okunurum

halen sana
seni seviyorum diyebiliyorum ya
helal olsun bana
gözlerimde patlarken n/isyanlar
sen ki kimin kollarýnda sensizliðimi düþünüp
kahkahalarla gülüyorsun
bu mevsimde ismin dudaklarýmda çöl olacak
dökülecek dudaklarým
hasret yuva kuracak
ve bir kez daha lekelenecek
dilimden sana dökülen sözcüklerim

aþk kitabýnýn üstüne yemin ederim
bilsem ki geleceksin
bilsem ki seveceksin
boyumu aþsa da dalgalarýn
koþup sana geleceðim
ama sen
biliyorum
gece tenli adamlarýn koynunda
beni arýyorsun
mevsim/sýzým karanlýðým
bilmezsin
sanadýr þiir diye her karaladýðým


hiçbir c/an,
can katmýyor c/anýma
artýk arlanýyorum
her gece kadehlerden seni dilenirken
her son kadehte adýnla zikir çekmeye
utanýyorum iþte

bir kal boyu git dedim ya sana
sen deli rüzgarlarýn çýlgýn kadýný
gecelerimin kara dulu
bak bir þafak daha kýrýldý takvimlerden
bir hazan daha yaðdý yorgun omuzlarýma
haykýrmalýyým adýný artýk
bir kurban daha vermesin diye
yaþadýðým zamana