bir çocuk yüzü masumluğuyla bakarken hayata
güzel bir gün diyerek yürümeye başladım İstanbul'un
şekilsiz ve eğri büğrü sokaklarında,
aklımda hep sen varsın ..
umut da var ama hepsinin yeri ayrı tabi ki...
ne zaman biter bugün acaba.
şöyle usuldan işten bir kurtulsam da akşam etsem ..
kendimi bulsam hani diyorum..
mahalleye kendimi bir atsam.
arkadaşlarımla buluşup bir iki tek atıp..
sohbetle güzel bir günü bitirsem yarına eyvallah diyerek.
ne zaman bitecek bu ömrüm diye
kaç defa kendime sordum..
ama cevap bulamadım ya
belkide ondan diyorum böyle
ısrarlı ısrarlı yaşama dört elle sarılmam..
manasız hayatın içinde
bir figüran olduk gitti işte..
zaman beni haklı çıkaracak biliyorum.
ama ne kadar çaresizim ki ,
kendi kaderimi bile ben çizemiyorum..
ama ne kadar çaresizim ki,
bir dakika sonra seni aklımdan çıkarıp
yalan ile gerçek arasında kalan
bir zavallı insan olabiliyorum..
baba özcan
(
Çocuk Yüzü başlıklı yazı
baba özcan tarafından
6/27/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
