Susma Gece Söyle / Ve Kayboldukça Unutsam
Gecenin ışıkları düşmüş ıslak yaprağa
Ayla yıldız firarda
Nöbeti devretmişler yağmura
İşini iyi yapıyor doğrusu yağmur
Usul usul düşerken toprağa
Bütün diller susmuş mühürlü sanki
Tek konuşan damlaların eşsiz gizemi
Gökyüzü bile kimsesizliğin esiri
Kör etmiş ihtişam gözünü
Büründüğü siyaha saklıyor itirafını
Paylaşmıyor benimle yalnızlığını
Yollar sırılsıklam olmaktan memnun
Pencereler tek tek sönmüş evler suskun
Yüreğim sensizlikten düşmüş yorgun
Susma gece söyle
Bir ben miyim yalnızlıktan bıkkın
Işıklar gelse dile yağmurla birlikte
Selamlasa yüreğimi binbir şefkatle
Kucaklasam her damlayı öpsem tek tek
Tutsak etsem bereketli ellerimde
Yağmurla çoğalsam
Çoğaldıkça biriksem
Biriktikçe...
Kaybolsam...
Ve kayboldukça unutsam...
(
Susma Gece Söyle / Ve Kayboldukça Unutsam başlıklı yazı
Gülşen tarafından
4.08.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.