Ne zaman,
Seni aklıma düşürsem,
Nefesi tutulur ışığın.
Dallarından kurtulur nar,
Alevinden şaşkına dönen ormandır içim
Beyaz karanfil sunuyor ellerin
Gecelerime...
Tutuşan bir aşkın esintisi oluyorsun!
Baharın gülümseyen dudaklarında.
Gecelerinde yıkanıyorum
İpek kanatlı meleğini özledikçe kuşlar
Kanat çırpar
Benim için
Kalbimdedir mola yerin.
Seyyahı olan uzaklığından
Yakamozlar serilir ayaklarıma
Gecenin yosun kokularıyla
Aklından geçiyorum
Biliyorum
Şairsin
Benim için imgeler biriktiriyorsun
Söyleyemedikçe
Hiçbir şiire sığdıramıyorsun gözlerimi ve
Yarınlarına koyduğun benli umutlarını.
Kim bilir kaç geceyi ağlattın?
Kaç geceyi katık ettin sabahlarına?
Benden habersiz bir ömür için..
Nebahat ERKAN