Online Üye
Online Ziyaretçi
Aşkından gözlerim kör cancağızım
Ağlayışlar çoktur, gülüşler ender
Saçıma kar gibi düştü aklarım
Sevda nüvesini kalpte saklarım
Kararan gönlümü nasıl paklarım
Bırakıp da gittin acaba nere
Sevgim cuşa geldi sayısız kere
Hasret toplarıyla yığıldım yere
Kaf Dağı’na doğru bakar gözlerim
Geceye özendi tüm gündüzlerim
Hüznü anlatmaktan yorgun sözlerim
Yaram içten içe fena kanıyor
Yâr ü ağyâr beni mutlu sanıyor
Sular çare değil, sinem yanıyor
Bilmiyorum kaç yıl geçti aradan
Amansız ayrılık değil sıradan
Dertlerim çıkartma yaptı karadan
Aşkımın bohçası umutla dolu
Sabretmekten geçer vuslatın yolu
Boynuma sarayım nazenin kolu