Gurbette garibin,aklına vatan,
Bahar mevsiminde,yelinen düşer.
Yârinin siması,ananla baban,
Açılmamış gonca,gülünen düşer.
Cennete bahar'ı,eş sayar garip,
Yârsiz geçen ömrü,boş sayar garip,
Çiğdemi gözüne,yaş sayar garip,
Gurbetlik yüreğe,elinen düşer.
Aklına sılası,sunası gelir,
Boynunu bükmüştür,böylece kalır,
Issız bir köşede,bir bozlak alır,
Çalar yanık yanık,dilinen düşer.
Acısını yutar,diyemez ele,
İğdeler çiçeğin,açarken hele,
Sitem eder,kaderiyle feleğe,
İçine gariplik,halınan düşer.
Hem gurbetlik,hem yoksulluk,hem bahar,
Garibin ciğerin,köz olur yakar,
Derki suna boylum,yoluma bakar,
Sevdiği aklına,yolunan düşer.
Ömer Çetinkaya,bahar'ı sever,
Sılaya gitmeye,habire ever,
Sende gurbet elde,kaldıysan eğer,
Bu acı gönülden,telinen düşer...
