Online Üye
Online Ziyaretçi
İtikâf’a* çekilip sinemi Sana açtım.
Çeşmi a’ladan nurunla yıka beni.
Beşer kalbim dayanmaz, yılgınım.
Esaretinden saadete eriştir beni.
Ahkemu’l-Hâkimin, olan Sen,
Ezeli ve ebedi olamayan Sen,
Geleceği ve geçmişi bilen Sen,
Yoluna baş koydum, affet beni.
Abd-ı memluk’um* ez bu bedeni,
Âdem-i külli* et âdemler içinde.
Her hücreme doldur ki sevgini,
Kendimi bulayım, benler içinde.
Ahkemu’l-Hâkimin, olan Sen,
Ezeli ve ebedi olamayan Sen,
Geleceği ve geçmişi bilen Sen,
Yoluna baş koydum, affet beni.
Bedbinlikten bu nefsimi kurtar.
Cisr-i Cehennem’de yol et beni.
Hakk yolunda canın ne önemi var.
Binler içinde yok et benliğimi.
Ahkemu’l-Hâkimin, olan Sen,
Ezeli ve ebedi olamayan Sen,
Geleceği ve geçmişi bilen Sen,
Yoluna baş koydum, affet beni.
Ulvi bir yol eri olarak al canımı,
Her nefeste uyandır bedenimi.
Benim kaleme bayrak et davamı,
Benlik içinde, hep erit benliğimi.
Ahkemu’l-Hâkimin, olan Sen,
Ezeli ve ebedi olamayan Sen,
Geleceği ve geçmişi bilen Sen,
Yoluna baş koydum, affet beni.
Ahkem’l-Hâkimin: Hükümdarların hükümdarı, hâkimlerin hâkimi olan Allah.
İtikâf: inzivaya çekilip devamlı ibadetle meşgul olmak.
Abd-ı memluk: Kul, köle
Âdem-i külli: tam yokluk.
Bedbin: Karamsar, her şeyi kötü gören
Cisr-i Cehennem: Cehennem köprüsü.
Abdullah Yaşar Erdoğan