Sanki yýldýzlar yaðmýþ Ankara’nýn üstüne

Iþýldýyor caddeler, sokaklarda lambalar.

Zifiri karanlýkta sokaklarda iþim ne?

Evine girmiþ herkes, derdiyle yanacaklar.

Parýldayan gecede, içimdeki karanlýk,

Mum ýþýðýndan olsa içimde yansýn artýk,

Ýçimdeki ümitler olsa da dökük yýkýk,

Ankara parlýyorken, sönük mü kalacaklar.

Damarlarda dolaþan, son sürat trafikle,

Fikirler çarpýþýyor, beynim deki fikirle,

Dudaklarým titriyor, tembelce bir zikirle,

Ankara gülüyorken, hep yas mý tutacaklar.

Gözlerim kamaþýyor, gördüðüm ýþýklardan,

Ayaðým dolaþýyor, kördüðüm çýkýþlardan,

Felek sonsuz inatla, geçmiyor yýkýþlardan,

Ankara uyuyorken, güreþ mi tutacaklar..

Vakit gece de olsa, parklarda gezenler var,

Oturup ta bir bank’a etrafý süzenler var,

Anlaþýlýyor sanki dertlerde yüzenler var,

Ankara dinlenirken, ibret mi alacaklar..

Þu köþede oturup, elinde boþ þiþeyle,

Aðlamaklý birazcýk, hüzünlü bir neþeyle,

Arkasýnda oturan, konuþmayan kimseyle,

Ankara demlenirken, mahzun mu olacaklar..

Koca þehrin üstüne göz kýrparken yýldýzlar,

Kaç kiþi gelin çýktý, evlenip gitti kýzlar,

Kim bilir kaç babanýn, içten yüreði sýzlar,

Ankara eðlenirken mutlu mu olacaklar..

Yürüdükçe sokakta, gördüðüm namus, ar’ý

Aydýnlattý pisliði bir arabanýn farý,

Erkekten dönme ama sanki bir kocakarý,

Ankara kaçýyorken, lafa mý boðacaklar..

Polisler kol geziyor, geziyor amma lakin

Þehre her zaman gibi, derin sessizlik hakim,

Fýrtýna öncesi mi, bence bugün çok sakin,

Ankara susuyorken, darbe mi yapacaklar..

Burasý þehre uzak, gecekondu bölgesi,

Birkaç kedi ve köpek, görünüyor gölgesi,

Birkaç evde de ýþýk, bir iki çocuk sesi,

Ankara ýþýyorken, uykumu tutacaklar..

Ayaklarým getirdi sürükleyip buraya

Gözlerimi gezdirip sonra baktým havaya

Ellerimi kaldýrýp, dua ettim Mevla’ya

Ankara uyanýrken, göz dalar mý uykuya..

09.04.2008

Necati ÞÝMÞEK

Ankara