1 Nisan’dı
1 Nisan’dı
Seni tanımıştım
Doğum günüm demiştim
Ve beni sevdiğini söylemiştin
Bensiz olamayacağını
Saf saf kanmışım meğer
Yalan sözlerine
Bakan gözlerine
Aldanmışım meğer saf saf
1 Nisan’dı
Ve bene sana inanmıştım
Bin nisan geçse de
Senle olacağımı düşlemiştim.
Senle öleceğimi…
Meğer kalbinde cesedimle yaşamışsın
Aşk taziyemden bihaber sevmişim
Kendi helvamı pişirmişim her gün.
Oysa şakaymış hepsi
Nisan şakasıymış her şey
Yalanmış onca gözyaşı
Nafileymiş bunca aşk
Başıma döktüğün gök taşı
Revaymış bana
Sancısı mahvediyor şimdi beni
Ömrüme ömrünü koyacaktın
Ölümüme sebep olacaksın.
Şakaymış meğer bütün yaşadıklarımız
Boş bir çuval gibi çöplüğe atılmışım
Bugün günlerden 1 Nisan yine…
Bak yaşıyorum işte
Hal perişan
Kalp tarumar
Saç dağınık
Kalp kırık
Ev virane
Sen mutluysan sorun yok bence
Kabulümdür her şey inan
Mutlu ol kâfi
Mesut ol yeter
1 Nisan’dı ayrıldığımızda
2 Nisan mezar taşıma yazılsın.
3 Nisan yok.
Hiç insan yok.
Hiç insafın yok.
Halim.....
(
1 Nisan’dı başlıklı yazı
GürhanGürses tarafından
9.04.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
