Ve yelkovan binivermişti aşkın akrebine,
Bir akşamüstü hazin nağmeler fısıldayarak...
Hüzünle girdiği kalbimde hüznü kaldı yine,
Şiirlerim, bir ömür arkasından ağlayacak...

Arûza sığdırabilmek ne mümkün özlemimi!
Taşır mı dağları sırtında bir zavallı sinek?
Durup -bir an bile olsun- o hiç düşünmedi mi,
Nasıl taşır diye Yâ Rab, bu hüznü körpe yürek?

Vezni: mefâilün feilâtün mefâilün feilün
( Haşiye başlıklı yazı aruzperver tarafından 4/7/2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.