Böyle mi gülecektim,yaz baharýn sonunda,

Bütün dostlar kayboldu, kimse yok etrafýmda,

Nerde gönül dostlarým nerde benim dostlarým,

Dost bildiðim kalmadý kimse yok etrafýmda.

Hala gönül dost ister, güneþ batýp giderken,

Nerde gönül dostlarým, benim ömrüm biterken,

Daha dün dost deyip de, çay kahvemi içerken,

Dost dediðim neden yok þu benim etrafýmda.

Birer, birer kayboldu, þu bana dost dediðim,

Benden yardým isterken el deðil kol verdiðim,

Hani bana dost diyen, nerde benim sevdiðim,

Birer, birer kayboldu kimsem yok etrafýmda.

Hani bana eskiden, herkes benim dostumdu,

Kim bir dar günde kalsa, herkes koþar bulurdu,

Bir dert bulsam eskiden, herkes sorar dururdu,

Nerde þimdi bu dostlar kimse yok etrafýmda.

Unutulan bir dostum, ben þu zaman yolunda,

Gönül veren dostlar yok, þimdi neyse yanýmda,

Zaman geçip de bir gün, ölürsem ben sonunda,

Dost, dost diye ölmüþtür yazýlsýn baþ ucuma..

A.Yüksel Þanlý er

28 Mart 2012