“Şahin duruşa güvercin bakıyor/çocuklar

Kanatlarına mavi tebeşir tozu üflerken…”

 

Gölge gibi ağır;

Ellerinde barut kokusu

Kaşmir dokuya işleniyorlar

Teyellerinde rüzgar gülleri

Leblebi tozuna banıyor

Top sesleri bakışlarını

Bakışlar/ki ürkek

Ceylan avında…

 

Biri!

İman tahtasından kanıyor

Avuçlara yediveren sıcağı

Bahara çiçekli güneşin

Gülen yüzleri onlar

Çiğ dökmüş sözleri

 Basiretsiz…

 

Yüreğinde kum eleyen çocuklar

Dişlerinde çitlembik eziği

Anarşik sevdaları sıvadılar

Düş yanlarına…

 

“Sevda değirmenlerinde

Umut eliyorlar durmadan”

 

Yıldız çalıyorlar

Karanlıkta kalan yüzlerine

Kanat uçlarında acılar

İçinden taşan insanlığa

Özgürleşiyorlar…

 

Yeryüzü alfabesinde

Savaşın aritmetiği bu

Okeye dönen bir taşın

Fünyesinde çocuklar

Şansa çekiliyorlar…

 

Ve talan olmuş bakışların

Son çırasında ışıldıyorlar

Yakamoz mavisi ziynet gibi

Kendi fenerlerinde yalnız

 

Yalnız ekilen toprakların son mahsulleri onlar

Her bahara kanayacaklar çiçeklerinden…

 

 

 

 

 

 

 

( Yüreğinden Kanatlanan Çocuklar başlıklı yazı prens tarafından 28.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.