Online Üye
Online Ziyaretçi
Açmamı bekliyordu sinsice...
Kaldım elimde kapı kolu.
Namlunun ucundaki kurşun misali...
Siyahtı gözleri bakışları derin..
Gülerek dedi; çok hızlıydı ellerin...
Açtığım gibi kapıyı daldı göğsüme.
Yarası onda beresi bende.
Nasıl ki kapıyı çalan aşksa...
Nasıl ki yapıştıysa yakama bırakmamacasına...
Bitmedi çekişmelerim çekiştirmelerim ne hüzünle ne aşkla.
Sen!
Açlığını bir somun ekmekle bastırırken...
Ben!
Bir elimde hüzün diğerinde aşk.
Bandıracak yürek arıyorum!
Bir söz bir kelime.
Nadasta dizelerim...
Bir kelam düşse de dilime; eksem şiirlerime...