1 Yeriyorsun Yar Beni

 

İki kere düşünüp bir kez konuşmalısın

Yerli yersiz sözlerle kırıyorsun yar beni

Tebessümü takınıp dostca yanaşmalısın

Belki ta can evimden vuruyorsun yâr beni.

 

Gelmiyor hiç baharın bitmiyor ki kışların

Sanki yere değecek o kapkara kaşların

Değirmen taşı gibi gıcırdıyor dişlerin

Yüzene baktığımda geriyorsun yâr beni

 

Yemin mi ettin böyle yakmak için özümü

Dinlesen ölür müsün iki kelam sözümü

Görmek istemiyorsan söyle bana yüzümü

Bakışların manidar yeriyorsun yâr beni

 

Daha dün gözlerime sevgi ile bakarken

Dizlerime baş koyup kucağımda yatarken

Bırakma beni deyip ellerimi tutarken

Bu gün yabancı gibi görüyorsun yâr beni

 

Kör kandiller gibiyim titriyor artık serim

Yoruldum ben bu aşkta soluyor nazlı derim

Lambanın isi kadar yok mu yürekte yerim

Yerde kara toprağa seriyorsun yâr beni

 

Sol yanda ki yarama tuzumu basan sensin

Ben ah edip inlerken korkakça susan sensin

Bükülen şu boynuma fermanı asan sensiz

Elinle Azrail’e veriyorsun yâr beni

( Yeriyorsun Yar Beni başlıklı yazı S.SAMYELİ tarafından 13.03.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.