Online Üye
Online Ziyaretçi
Kuldan niyaz eyledim hakkımı,
Doğruluk, hakikat benden de çıktı.
Güvenip sundum ona davamı,
Müfritte, serkeş zalim sultan çıktı.
Necat konusunda var bin müfrit,
Velâkin zulmeti ayyuka çıktı.
Her devirde oldu bir müstebit,
Fakat kabirde kemikleri çıktı.
Şunu anladım hata bizdeymiş,
Ama letafet mütevazı çıktı.
Ne kadar koşsak da nafileymiş,
Yorulan bedenimizden can çıktı.
İfratla tefrit girdi savaşa,
Ortalıkta mazlumun kanı çıktı.
İlim-irfanda oldu kargaşa,
Mektepte talebenin adı çıktı.
Hane ahlakla olsun terbiye,
Lakin evlad-ı iyal dansa çıktı.
Ebeveynlerde muhtaç sevgiye,
Herc-ü merc içinde canları çıktı.
Bühtan içinde kalan güçlerle,
Fuhşiyat-ı zillet azamet çıktı.
Sehivi iş edinen beylerle,
Şeytan-ı racimde ortaya çıktı.
Münafık hâkim oldu dünyaya,
Masumun, muvahhidin canı çıktı.
Abid çekmedi nefsi sigaya,
Hukuk sisteminin çivisi çıktı.
Abdullah Yaşar beşaret ister,
Halet-i ruhaniye de fakir çıktı.
Akl-ı selime hidayet göster,
İman-ı kâmilinde canı çıktı.
Müstebit: Baskıyla muamele eden.
Müfrit: Aşırı giden.
Necat: Kurtuluş.
Letafet: Yumuşaklık.
İfrat: İlerleme.
Tefrit: Orta yolun altında kalma.
Muvahhid: Allah’ın birliğine inanan.
Beşaret: Müjde.
Halet-i Ruhiye: Ruh hali, manevi durum.
Herc-ü merc: Karmakarışık, altüst.
Sehiv: Yanlış, hata.
Şair: Abdullah Yaşar Erdoğan