İnsan Velhasıl

Çıngıraksız yollar ömrüm çürüttü, 
Yaşam denen sahte civanı vurdum. 
Korku tortuları sırtımdan tuttu, 
Yaş döküp söz verip cayanı vurdum. 

Hep ölmek duygusu yok yokluk yoktur, 
Firengili yürek azgın kalp çoktur, 
Ecelin haşyeti hârdan kayıktır, 
Çetele tutturup sayanı vurdum. 

İnsanım elbet ben, insan velhasıl, 
Elâ gözlerim de titriyor nasıl, 
Kangren hayaller benle muttasıl, 
Hâlimi faşedip duyanı vurdum. 

Dertli yürekleri aydınlık almış, 
Kuşkusuz suç cürüm geçmişte kalmış, 
Kimler müstakim der kimler alçalmış, 
Şu alçak nefs denen çıyanı vurdum. 

Kendime sitemim söz hece tek tek, 
Varışta hilaf yok hesap tek gerçek, 
Şu divane gönlüm kime gidecek, 
Hesaba muâlif beyânı vurdum. 

19.01.12 Bursa
 

Ömer Ekinci Micingirt

( İnsan Velhasıl başlıklı yazı ÖE.Micingirt tarafından 19.01.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.