Neyzenler yorgun düþmüþ susmuþ mecliste sazlar

Yýldýrýmlar ümitli yakamozlarsa sefîl

Soluvermiþ cânânlar ayaða kalkmýþ hazlar

Ferhat zafer kazanmýþ gözler görmekten gâfil

Ýnsân kendini yýkmýþ deli bir boran gibi

Tereddütler yaþamýþ acemî hâkân gibi

Yabancý sözcükler var büyük yerli sözlükte

Þiþelere sýðmýyor zifiri sarhoþluklar

Erdem cefâ çekiyor çerçevesiz gözlükte

Caddelere taþýyor fütursuz nâhoþluklar

Balkon sefâlarý yok evler karavan gibi

Komþuluk çoktan bitmiþ bencillik ilân gibi

Harâmîlik revaçta raftan kalkmýþ helâller

Bülbülde ses mi kalmýþ poþetlere girmiþ gül

Vuslatlar hüzne hayrân hüzzamlaþmýþ hilâller

Dolunay gelmez olmuþ üzgün gariban düldül

Merhamet ölüvermiþ silinmiþ dîvân gibi

Savaþlar dehþet saçmýþ neyransý hazân gibi

Günâha çaðrý çoktu bozulmuþtu hitaplar

Zulüm pirim yapmýþtý zilletin kasasýnda

Cehâlet diz boyuydu yakýlmýþtý kitaplar

Aþk izi kalmamýþtý ruhlarýn asâsýnda

Güldesteler nâçârdý marazî fidan gibi

Kâbiller ayaktaydý cellâtsý nâdân gibi

Bir örümcek aðýnda meydan okudu mekân

Ulu çýnar dirildi su yürüdü köklere

Durdu güvercin kalbi asýlý kaldý zaman

Duâlar mîraçtaydý rahmet yaðdý göklere

Fýþkýrdý zârif pýnar sarmaladý ân gibi

Tebessüm etti Nebî hayât verdi kan gibi

Dursun Tiftik