Gül-i ranasın bana,  el-aman ey sevgilim.

Bir bûse-i cân bahşet,  dîldâr-ı cefakârım.

Deli divane oldum,  kalmadı hiç mecalim.

Bî-habersin yârinden,  inan ki tövbekârım.

 

Nev-bahârım olmuştun, bülbül-i şeydâ ettin.

Bu şehr-i İzmir artık, usandı isyanımdan.

Çeşm-i giryanım oldun, yehm ilen söyler ettin.

İçmeden sermest oldum, soldum derd-i aşkından.

 

Nâr ile pürdür sevda, aşk od’una yanmışım.

Derviş oldum âlemde, mecruh yüreğim kanar.

Ne nasihat kâr eder, ne ben, ben de kalmışım.

Tasa ben de, gam ben de,  içim yanar ahuzâr.

 
 
                                                  MEHMET FİKRET ÜNALAN
 
 
( Gül-i Rana başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 15.07.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.