Uzun yıllar geçse de aradan
Bir türlü unutamıyorum
Her geçen gün daha da artıyor
Yüreğimin yangınları
Kendimi oyalayacak
Bir nedenim olsa da
Gönlümün yalnızlığını
Avutamıyorum
Alışamadım sensizliğe
Her dakika, her saniye
Hep seni arıyorum

Issız geçen gecelerimde
Bir an bile zamanımın
Boşta durmasını istemiyorum
Yaradanım da almıyor canımı
İsyan etmekten korkuyorum
Arada sırada yazı dostlarım
Hal hatır sormasa
Geri dönmeyecek aklım
Dar geliyor bana dört duvarım
Dört gözle sabahın gelmesini beklerim
Sabah ezanı bir nebze de olsa
Yeniden hayata bağlar beni
Kırk defa saate bakarım
Biricik yavrumu uyandırmadan
Sofrasını hazırlayayım
Güle oynaya işe yollamak
Güzel yanaklarından öpücük almak
Öyle hoşuma gitmeye başladı ki
Bu kadar zevk vermiyordu daha önceleri
Saatlerce pencereden seyre dalarım
İşten gelene kadar
Sormayın bana zamanın nasıl geçtiğini
Beynimin içinde türlü türlü
İpe sapa gelmeyen düşünceler
Farkında olmadan birine anlatsam
İnanın bana deli derler
Allah'tan kimse bilmiyor
Rezil olurum cümle aleme

Ah be yar esas şimdi lazımsın
Gençlikte bilinmiyor hiç bir şeyin kıymeti
Birlikte yaptıklarımız aklıma geldikçe
Çoğu zaman gülüyorum kendime
Ne yaparsam yapayım kızmazdın
Kadınım, yar diye koynuna aldın
Sardın sarmaladın
Bir gün bile uzak durmadın
Bu yüzden kendimi affetmeyeceğim
Kaç kez bile bile seni kızdırmak istedim
Her defasında bana güldün
Benim şımarık yarim hiç boşuna uğraşma
Ben seni bu yüzden sevdim
Dediğimde bile inat ederdim
Bilmiyorum
Belki seni kıskandırmak
Belki de sevgini ölçmek istedim
Sevdiğim bu kadar da iyi olmak zorundamıydın
Bak seni unutamıyor aklım
En azından gözlerimi kapadığımda gel
Boş geçmesin rüyalarım
Her gece rüyama gireceğini bilsem
Erkenden yatarım
Sabahlara kadar sevişirdik
Seni işe de göndermezdim
Yıllarca alamadığım uykularımı
Kana kana alırdım
Yeter artık duy sesimi
Ya bana gel
Ya ben sana geleyim
Böyle her gün kafayı yemekten
Kurtulurum bel ki

Yine akşam oldu
Kapının zili çaldığında
Senin geldiğini sanırım
İyi ki sana benzemiş
Senden hiç bir farkı yok kızımızın
Yürüyüşü
Konuşmaları
Davranışları
Hatta kapının zilini çalması bile
Tıpkı sensin
Yüreğim yerinden çıkacak son günlerde
Temelli belli etmeye başladım
Yavrumuz gözümün içine bakarak
Yine babam mı geldi aklına
Düşüp yere bayılacağım
Kendime söz vermiştim
Yavrumuz beni dimdik ayakta görecek
Hayata yenilmeyeceğim
Ağladığımı görmeyecek
Ayaklarının üzerinde nasıl duracağını
O kadar çileye rağmen beni görerek
Benim annem ne kadar dayanıklı diyecek
Ah be yarim takadım kalmadı
Senin o şımarık yarin
Düştü düşecek
Belli ki çok yakında
Yanına gelecek

14.06.2011

Bir başkasının duygularını anlatabilmek nasıl bir duygu diye bu satırları karalamaya çalıştım. Bana ilham kaynağı olan değerli yazı dostuma teşekkür ederim. 
( 475- Takadım Kalmadı Sensizliğine başlıklı yazı Necmi Yaprak tarafından 14.06.2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.