Yoksa bu bedenin aldığı nefes ne işe yarar
Tut ki kimsesizim tut ki yeminlerim unutulmuş
Adımlarım bir birine karışmış
Bende kanatlarımı acarım
Bir Anka kuşu edasıyla süzülürüm üstünden
Her acının bir zaman dilimi oluyor
Her dert bir omuza yaslanarak geçiyorsa
Bende hiç tanımadığım yerlere baş koyarım
Yinede geçerim üstünden
Yıllarca elini yüreğimde istediğim dostlar diledim
Diledim de ne oldu
Derviş dervişi suyolunda beklermiş derler
Dervişleri dost eylemişim haberim olmadan
Şimdi korkudan su içemez oldum
Bende en tenha derede korkmadan yudumlarım suyumu
Bir dost bir ömre bedelse
Yıkarım tüm düşüncelerimi
Dert ondansa baharı müjdeler gibi koşarım ona
Yeter ki iki yudumluk adam olmasın
Sözünü boş yere kullanmasın
Her adımın da sana yol alsın
Köşe başlarında seni beklemese de
Aklının bir uçunda derdine çare arasın
Dost dedin mi sana ismin kadar yakın olsun