Aydınlık Denizlerden Geçmek
hüzün bir kuşa döndü yüzünü
gökyüzü kendi aryasına ayarlı
koyu karanlık bir opera sahnesine taşındı
acı dört duvar arasında yankılanıyordu
ne ses veriyordu sesime ne de bir nihavent
hiç-liklerle dolu bir kafese girmişti özgürlük
kırılmıştı kanadı
en uzun gece olacaktı bu en uykusuz...
boynuna eskilerden kalma ölümcül bir yafta asıldı
kan sokaklara sıçrıyordu özgürlük ölüme
kelimeler terk etti cümlelerini, belli ki son şiirdi
aydınlık denizlerden geçiyordu bir sonun başlangıcı
son direnişti bu, yetmişlerin şarkısıydı...
mehmet gökhan damar
(
Aydınlık Denizlerden Geçmek başlıklı yazı
Gökhan Damar tarafından
3/2/2011 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
