Yaprağına eklendi, nur adın güle aktı
Mis kokunla şevklendi, gül çiçeklikten çıktı.
Gülün aşkı ben yaktı, başkasına çağlamaz.
İnsanlık etti gusül, kör cehalet ağında
Seni gördük ey resul, biz gülün yaprağında.
Medine toprağında, artık mazlum ağlamaz.
Gökten inen nur gibi, indin Arap çölüne
Pas tutan cehlin dibi, muhtaçtı sen gülüne
Hep yolunda ölüne, bu yürekler dağlamaz.
Erdin yüce tacına, bindin Burak atına
Yol aldın miracına, çıktın göğün katına.
Yer ettin ben bâtına, gönül kiri bağlamaz
Kim bilir geçecektir, daha kaç sensiz gece
Dillerden düşecektir, üşüyen bin bir hece
Düşer kalır öylece, bana bir şey sağlamaz.
Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey
(
Gökten İnen Nur (Gülce-üçgül) başlıklı yazı
FeyzullahKırca tarafından
28.12.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
