Gece olmuştu,hüzünlerle dolu günün ardından.Paylaşımsız nice yaşanmışlıklar geride kalmış da bitmemişti...Aksine yalnızlığın verdiği ızdırap da cabasıydı.Sigarasını çıkardı,çakmak da sol elindeydi.Oysa içmeyeceğim seni illet şey diye daha bir kaç saat önce kendi kendine söz vermişti.Sağ elindeki sigarayı öyle sıktı ki içindeki kırıntılar canını acıttı.Un ufak olmuştu içmemek için direndiği meret.Paketi fırlattı pencereden,olabildiğnce uzağa...O an karanlıktan seçemediği bir yere düştü sigarası da düştüğü yerde bir ah sesi geldi.Meraklandı dönmek üzereyken yatağına...İyice uzattı başını pencereden.Anlamak istercesine,bir karaltı belirdi önce hemen evinin karşısındaki ulu çınarın altında.Sonra kim olduğunu göstermek istercesine ya da canını yakanı tanımak görmek arzusuyla yaklaştı o karaltı,bu hediyenin geldiği yöne.

Bir anda göz göze geldiler uzakta olsa mesafeleri.Belki de ışığın azizliğiydi bu muzdarip adama.Penceresinde kalakaldı uzun süre.Çınarın altından çıkan adam yaklaştıkça yaklaştı pencerenin altına.Utanmıştı Cengiz yaptığından.Bir garibanı yaralamıştı belki de.Adamın küfredeceğini,bağırıp çağıracağını sandı göz göze gelince.Haklıydı da bağırsa,çağırsa...Kendi iradesizliğinin sonunda bir garibanı üzmüştü en azından.Ama olmadı o kısacık süre içinde düşündükleri.

Adam yaklaşıp başını kaldırdı pencereye ve;
-Sağolasın hemşerim,sağolasın derken Cengizin attığı paketten bir sigara çıkardı ve,
-Yaptın bir iyilik baba,bir de çakmak uzatıversen.Cengiz hâlâ inanamıyordu olanlara.Hipnoz olmuş gibi emre iteat eyledi ,çakmağıda attı adama gayri ihtiyari.Çakmak da ayak ta zor duran bu adamın başını hedeflemiş gibi vardı kafasına düştü.Adam gülerek,
-Dostum,sen tehlikeli adamsın,her attığın kafamı nişan alıyor.Yine de sağolasın.demiş ve kaçarcasına uzaklaşmıştı karanlıkta.Cengiz uzun süre etkisinde kaldı bu gece yaşadıklarının.

Bir yandan içselindeki karmaşa,yalnızlık duygusu ve yaşadığı hüzünler.Diğer yandan şu anki yaşananlar...Belki de bir uyarıdır ,dedi kendi kendine.

Adam karanlığın yüreğinde kaybolmuştu,kaçar adımlarla hem de.Öyle ya akşam akşam çınarın gölgesinde demlenirken son parasıyla aldığı şarabı,öyle de canı sigara çekmişti ki,işte ne olduysa o an oldu sanki gökten biri birileri kendini duyup sigarayı yetiştirmişti,ama biraz nezaketsiz.Al da başına çal der gibi kafasına sert bir düşüş olmuştu bu.Daha henüz tam demlenmemişti yudumlarken şarabını unutuyordu kendini ve kaçtığı yaşamını.Henüz unutmamıştı.Her yudumda biraz daha uzaklaşacaktı bu sigara paketi başına düşmeseydi.Ayılmıştı ,uyanmıştı daldığı gizemli dünyadan da aklına gelen ilk şey bu muzipliği kim yapmış olabilir diye etrafına bakınırken karşıda pencerede karanlığı seyreden Cengizi görmüş,sormak için...o değilse bile bir ateş istemek için yaklaşmıştı.

Yalpalayan bacakları istemese de ele veriyordu sarhoşluğunu.Cengiz adamın bakışları altında donakalmıştı da ne söyleyeceğini bilememiş,adamın espirili konuşması altında kahrolmuştu.Dahası adama çakmağı atarken bir daha kafasına düşürmüştü istemeden.Haklı olarak adamın sitemini duymuştu``Sen tehlikeli adamsın ...

Pencerenin önünden ayrılırken bu sitem beyninde öyle yer etmişti ki,tekrar tekrar söyledi kendi kendine...``Sahi ben tehlikeli adam mıyım.``Belki de öyle dedi,baksana sevdiklerin,ailen kim kaldı etrafında,yanında...Kaç dostun var,gerçekten dost mu etrafında olanlar...Yoksa,menfaat birlikteliği mi dost sandığın kişilerin yakınlığı...Yoksalar o kadar yordu ki beynini,beyni kurtulmak istercesine bu işlevden.Sigarayı düşürdü aklına.Aynı zamanda sinir sistemine emrini vermiş eller cepte sigara arıyor...

Ne zaman ki akşamki yaşadıklarını hatırladı,sigarayı kırması,ezmesi,paketi fırlatıp atması ve...Duyduğu o ahhhh,sesi.El vazgeçti sigara aramaktan,ama öyle de canı istiyordu ki dayanacak değil.Hayli zaman geçti gecenin belki de kör vakti.Tekrar pencereye baktı harkes ,herşey uykusunda dedi.Acaba dedi...Acaba o garip,o sarhoş ağacın altında mı...Hem oturur iki çift sohbet eder hem de bitirmemişse bir sigarasını içerim.

Aklına düşeni sorgusuz yapan biriydi Cengiz. Yine öyle oldu.Bir anda gecenin bu vaktinde çınarın altında buldu kendini.

( Yaşıyoruz.... 1 başlıklı yazı Lütuf VELİ tarafından 17.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.