Zalim ne hallere düşürdün beni,
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim
Eşimi,
dostumu kaybettim yeni
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim..

Hiç kalmamış sende din ile iman,
Koşturdun peşinden vermedin aman.
Düşmüşüm sevdana yanarım her an
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim.

Sevda dedikleri böylemi gerek,?
Yanarım yıllardır sensiz gezerek,
Vuslat denen olay ırak mı ırak
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim..

Neden söylemezsin
sevgi sözünü,?
Kim kör etti, senin gönül
gözünü,?
Anlamadım senin çürük özünü,
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim..

Gezindi bünyemde tarifsiz sızın,
Bensiz mi geçecek baharın yazın.?
Ben seni seveli dert çalar sazım,
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim..

Çok acılar çektim ağrır her yanım,
Kalbura çevirdin meskenim, hanım.
İnan ki donuyor vücutta kanım
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim..

Durak YİĞİT derki; böyledir halim,
Yar senin yüzünden lal oldu dilim.
Daha hala bana yaparsın çalım
Mecnuna döndürdün çöllerindeyim..

Durak YİĞİT
2010...KOCAELİ
( Mecnuna Döndürdün Çöllerindeyim başlıklı yazı Durak YİĞİT tarafından 10.10.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu