Ey sevdiğim!sen beni,bir hoş hallere saldın
Düşlerimin peşinden,koşmaya alıştırdın
Ne canlar geldi geçti,sen hep benimle kaldın
Küçük mutluluklarla,coşmaya alıştırdın
-
Bülbül figan etmedi,yürek desen yanmadı
O yürek ki senindi,başkasına kanmadı
Varsın yoksun demedi, sevmekten usanmadı
Aşkın harlı odunda, pişmeye alıştırdın
-
Gün geldi sensiz kaldım,özlemlerle kavruldum
Kurudum yaprak gibi,dört bir yana savruldum
Bir yalnız maral oldum,yalnız sana vuruldum
Geçit vermez dağları,aşmaya alıştırdın
-
Gece gündüz demedin,kapını açıverdin
Her zerre mutluluğu,etrafa saçıverdin
Bir gönül kuşu olup,hep aşkla uçuverdin
Sevdalı ırmak gibi,taşmaya alıştırdın
-
Dostelinin ömrüne,ömür kattın can kattın
Hayat denen bu yolda,yoluna ışık tuttun
İçine mesken kurup,yüreği olup attın
Sevinç gözyaşı olup,düşmeye alıştırdın