Yorgun şehir gözyaşı döküyor...

Ve gece bir daha yasa bürünüyor…

Biliyorum seviyorum seni yaktığı güneş kadar,
Mat olsa da sevdamın resmi…
Biriktirdiğim umut dolu y/anlarımı
üzerine hüzün yağmurları yağıyor
ıslanıyorum hüznümce...

 

G/ereksinimlerini karşılayamadım üzgünüm

Y/akmalıyım belki de tonsuz söylemlerimi

Acı yazsa da d/ilim…
Kara kışları yaşasam da,
kendimi özgür sandığım avuçlarında…

Özledim seni…

Yorgunluğumun gülümseyen resmi,

Tedirgin sokaklarımın lambası,
soluduğum biçare nefesim…

Yakmalıyım beklerken seni yazdığım mektupları,
gülümsemesi eskimiş eski portrelerde
nifaktan uzak, ereklerim yelpazesinde
çarmıha germek gerek belki de beklentilerimi
özlemlerimi…

Seni özlemek kara kışlarında
bulutsuzluk özlemidir…
Güneşin sıcağında sıcaklığında yanmaktır.

Dikenlerin üstünde yürümek olsa da seni özlemek

Ben seni hep özlüyorum…



değerli yorumu ile şiire ses olan sitemiz editörlerinden sayın canan korkmaz hanıma teşekkürlerimi bir borç bilip saygılarımı sunuyorum...
( Seni Hep Özlüyorum başlıklı yazı Ahmet Erbey tarafından 12.09.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu