1 Canan Sükut Eylerse
Bu kez,üşümeme sebep olan mevsim yazdı;
Gecenin serinliğinde gözlerim puslu,yüreğim ayazdı,
Ve tipiye yakalanan ruhum dağ gibi bembeyazdı;
Öyle ki çığ düşmüştü üzerime,yar için ölsem azdı:

Ve hiçbir mevsim,bu kadar acımasız değildi.
Yılmayan asi çocuk,yar önünde yerlere eğildi:
Gururda satıldı bir tebessüme,tebessümde içten değildi,
Tarumar olan gönül,bir kez daha harap edildi.

O sevilendir gam yemez,nazı geçer sevene;
Sevenin gözü görmez,yar etrafında pervane,
Aşık canını verir,cananın iki güzel sözüne;
Canan sükut eylerse,can gezer çöllerde divane.

Yarin açtığı yara derin olsada,öldürmez elem;
Kapanır kapanmaz denen yaralar,yarin gülüşüdür em,
Asırlarca süregelen aşk,yaşadıkça devam eder bu dem;
Bu dem acılarla yüklü olsada,ondadır merhem.

Elalemin mutluluk hallerine imrenen yine ben;
Satılığa çıkardım hüzünlerimi,henüz gece bitmeden,
Kırıklarını topluyorum kalbimin,vakit geçmeden;
Kulaç atıyorum yalnızlık deryasına,veda dahi etmeden...

Şiir=Aziz KUZU(soorcantleeaziz)
( Canan Sükut Eylerse başlıklı yazı Aziz KUZU tarafından 7.05.2010 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.