Bir deniz feneri olmak vardı bu dünyada.
Geçen her gemiye yol göstermek,
Uzaklardaki sevdiklerine kavuşmalarını sağlayabilmek,
Işıdıkça sevgi saçacak gönülden gönüle,
Bir şans dedi bana ellerim, beynim bir şansım olsa.
Yazabilsem sınırsızca, destursuzca, hayasızca ve usulca.
Çiçek bahçeleri açsa eteklerimde,
Gönlüm mucizelere şahit olsa.
Gezsem, görsem dünyayı doya doya sınırsızca
Hiç para derdim olmasa, her daim cebim ful dolu olsa
Çaldığım kapılar sevgi ile açılsa
Ve hayat her gün bayram olsa…
Sessizlik sabrımın sonunda girse hayatıma
Tutsa elimi, hadi be hakettin yeter durduğun yerde artık durma.
Köhneleşti fikirlerin, bir açığa çıkarda herkes faydalansa.
Ve yeni bir dünya, yeniden doğsa.
Her yer yemyeşil, çocuklar şen, sıhhatli bedenler ve beyinler,
Dedim ya her yer bahar bahçe olsa,
Deniz feneri gibi ışıldasa…