Online Üye
Online Ziyaretçi
EY GÖNÜL
Ruhum yalnız, yürek yalnız…Kalmışım yalnız gurbette
Tası, tarağı toplayıp dürelim artık ey gönül.
Bize mekan olmaz gurbet ben de bilmişim elbette
Vuslat yurdun vatan bilip girelim artık ey gönül.
Alemin bağında açmış güller, laleler, sümbüller
Her tarafda ötüşüyor aşkla şakıyan bülbüller
Bize zindan olmuş ise uzaktaki yaban iller
Her elemi yaramıza alıp sürelim ey gönül.
Kapansa kapılar yüze,elbet Rabbın yine açar
Sanmaki kaldın çaresiz,kimsesiz, garip ve naçar
Gün gelir Mevla rahmetin, üzerine birden saçar
Yeter ki biz özümüzü Hakk’a verelim ey gönül.
Sabret, ağlayan gönüller,bir gün elbette ki güler
Değince kudret kalemi bütün acıları siler.
Çektiğin çileler biter, tarifsiz bir neşe dolar
Biz de o zaman murada, varıp erelim ey gönül.
nuri baş--------