Online Üye
Online Ziyaretçi
Senin olmadığın yer, kaoslara gebedir
Sen ki alın terisin, gözlerin ışığısın
Adalet gül kokulu beşiklerde bebedir
Sen tertemiz kalplerin, emeğin âşığısın
Mizan senle kurulur, hakikati söylersin
Ağa ile maraba ayrı değil gözünde
Vicdanlar körelmişse ötesini neylersin?
Seninle toplumların güller açar yüzünde
Hakk’ın penceresinden eylersin bize nazar
Gördüğün her ne varsa hakikate dairdir
Mülkün temelisin sen, kitabında hak yazar
Seni hakkıyla öven kalemler ne mahirdir
Anadolu toprağı beşik olmuştur sana
Gül açar gül yüzünde, zemheride baharsın
Zulümden inleyenler âşık olmuştur sana
Gönül bahçemde çiçek, dağ başlarında karsın
Adalet mümbit toprak, yediveren başağı
Hukuksuzluk ağır kış, fırtınadır, tipidir
Ona tutunan düşmez, uçurumdan aşağı
Kurtuluştur adalet, hakkın sağlam ipidir
Tükenmez acıların karanlık gecesidir
Hukuksuzluk gözyaşı, rahmet okutandır o…
Boğazda düğümlenen bir hüzün hecesidir
Mazlumların gözünden yaşlar akıtandır o…
Adalet gençlik çağı, yamaçları düz eder
Çile çeken gönüller, gül yüzüyle tanışır
Tükenmez bir kandildir, geceyi gündüz eder
Berrak aydınlığında o zifiri tan
ışır
Eğrilerden uzaktır, daim gider düzüne
Adalet müşfik bir el, siler gözlerden yaşı
İzini kavuşturur, Hacı Bektaş izine
Sadece o kazanır kötülükle savaşı
Adalet deyip geçme, gecede dolunaydır
Dudaklardan düşmeyen hakikat türküsüdür
Çile kör bir zindansa, o muhteşem saraydır
Kadim medeniyetin bin yıllık ülküsüdür
Payidar olmaz zulüm, yerde kalmaz gözyaşı
Zulüm bir bumerangdır, çelikten bir kafestir
Adaletin iksiri kuştüyü eder taşı
O ki âb-ı hayattır, aldığımız nefestir
Adalet susuza su, bir bağ-ı iremdir o…
Hukuk tanımayana, zalimlere cinnettir
Mecnunların Leyla’sı, Aslı’ya Kerem’dir o…
Kurtuluş sığınağı mazlumlara cennettir
Adalet keskin kılıç, Ali’min Zülfikâr’ı
Mazlumun gözündeki yaşı dindirendir o…
Gülistana döndürür gerçek adalet nârı
Hayatı zindan eden zulmü sindirendir o…
Seni tasvir etmeye sözler kifayet etmez
Nasıl tarif edeyim senin gül cemalini?
Ömür boyu söylenir, bu şarkı burda bitmez
Nakıs olan zalimler, çekemez kemâlini
Adalet şahikadır, göklere değer başı
Ona kuyu kazanlar, bir gün kuyuya düşer
Hukuksuzluk baldıran, adalet gönül aşı
Hakiki saadeti onunla bulur beşer
M. NİHAT MALKOÇ