Sabahın ışıkları gelip seyre daldılar
Yüreğimde gelgitler uyutmadılar beni
Senden vefalı çıktı boynuma sarıldılar
Hüzün elem acılar terk etmediler beni
Bende ki senin köşke hicran kilmi
serdiler
Vefa timsali olup hep yanımda durdular
Gece gündüz durmadan hal hatrımı sordular
Hüzün elem acılar terk etmediler beni
Saçlar topuğa kadar, kaşına çekmiş kalem
Hüzün afeti devran, kıskansın cümle alem
Başın
sineme koymuş, eyleriz nice kelam
Hüzün
elem acılar terk etmediler beni.
Acılar
katmer katmer, elemler selvi boylu
Bakışları
manidar, biri birinden soylu
Koşturup
duruyorlar, gören der naif huylu
Hüzün
elem acılar terk etmediler beni.
Kavli
karar eyleyip, yüreğime daldılar
Tahtından
vazgeçince, sen yerini aldılar
Kadirşinas
edayla, yerleştiler kaldılar
Hüzün
elem acılar terk etmediler beni.
Felek
yaman bir kısrak dörtnala bir fırtına
Kaldırıp
usulünce, bindirdiler sırtına,
Revan
olduk birlikte, gittik çile yurduna
Hüzün
elem acılar terk etmediler beni.
Yahya
Koza