Online Üye
Online Ziyaretçi
Aymıyoruz!
Dünyanın son demidir yaşadığımız devir
Uçurumun kıyında dururken aymıyoruz!
Alemi doldurmuştur cefa, eziyet, cevir
Onca fitne, fesadı görürken aymıyoruz!
Nice musibetleri uyarı saymıyoruz!
Gönüllerimiz dünya sevgisiyle dolunca
Güçlüyü haklı gördük ölüm unutulunca
Kalplerimiz taştan da daha katı olunca
Günden güne içimiz çürürken aymıyoruz!
Gafletten ne yazık ki ölmeden caymıyoruz!
Refaha özenerek haddimizi aşmışız
Borç batağına düşüp halimize şaşmışız
Doğru yolu terk edip birbirine düşmüşüz
Şeytana müteakip yürürken aymıyoruz!
Bu nasıl bir sebat ki o yoldan kaymıyoruz!
Güzel olan şeyleri ellerimizle yıktık
Siyasetle avunup çıkarımıza baktık
Vicdanımız körleşmiş egoist olup çıktık
Zalimler mazlumlara vururken aymıyoruz!
Onların feryadını hissedip, duymuyoruz!
Hiç farkına varmadan yazık ki olan olmuş
Akraba, konu komşu içimiz hasret dolmuş
Zoraki olmuyor ki muhabbet sevgi ölmüş
Halbuki bu hasletler sürurken, aymıyoruz!
Bunlar bizi biz yapan düstura uymuyoruz!
Mikdadi; ataların izini gütmeliyiz
O mübarek ecdadın yolundan gitmeliyiz
Hem kendimize dönüp hem tövbe etmeliyiz
Yine de Allah bizi korurken aymıyoruz!
Uyanmak elzem iken gaflete doymuyoruz!
Şair Mikdat Bal