Gelmedin mi?
Sefa için gelmedik vefa içindir
Lafa bal katmak deva içindir
Bir can uğruna candan geçerek
Cana varmak gelişim gaye diyerek
Hicran gülünü soldurtmak içindir gelmedin mi?
Ben firkatte yandım yandıkça
Doğru diye yanlışa battıkça
Gözlerimde kanlı yaşlar aktıkça
Gözyaşları silinsin gelişim gaye diyerek
Vicdan gülünü yeşertmek içindir gelmedin mi?
Keder ile hederin arasında kalan
Dünya benimdir diyerek ey kanan
Dön özüne kendine yalanla yanan
Yandıkça yandın kul nedir yanıp bilerek
Handan gülünü yeşertmek için gelmedin mi?
Her yanlışımın da yolu bellidir
Her ağlayışımın da sonu kederdir
Belli olan keder sadece akan gözdemdir
Kederle ağlamayı sona erdirmek gaye bilerek
Candan gülünü yeşertmek için gelmedin mi?
Selamet erişsin tüm canlara
Birde selam çıkıp yolda kalanlara
Bir selamda Ukba da kalanlara
Selamı yaymayı gerçek gaye bilerek
Manadan gülünü yetiştirmek için gelmedin mi?
Sessiz kulu garip zannetme
Sensiz yolu kimsesiz zannetme
Tene değmeyi de aşk hiç addetme
Aşkı yaşayarak aşkı bir nefes bilerek
Şuurdan gülünü yetiştirmek için gelmedin mi?
Çare kılamam Rahmet erişmezse
Yâre varamam Rahman aşkı vermezse
Derede yüzemem dere derin değilse
Dereleri aşarak umman nedir bilerek
Gurur diye ekilen gülleri sökmeye gelmedin mi?
Kul Mehmet’im ahvalim bellidir
Yolun sonu elbette ki ölümdür
Canan dediğim açan gülümdür
Ölüm sonsuz hayat hakka varmaktır bilerek
Onur güllerini ekmeye gelmedik mi?
Mehmet Aluç