Dalmıştı dünyanın şatafatlı yüzüne!
Korku yok sanki, kök salmıştı yeryüzüne!
Ne çok çabalamıştı oysa yokuşuna düzüne! 
Ağlayarak geldi, ağlatarak gidiyor işte!

Çocukluk gençlik yılları ihtiyarlıkla kayboldu
Korkuya dair ne varsa bir bir içine doldu
Yokluk ne acı terketmek eşi dostu  arkadaşı
Gül gibi yüzü bir kaç dakikada soldu.

Hani deriz ya; "inna lillahi ve inna ileyhi raciun"
Ne güzel bir teselli tekrar buluşmanın adresi bu!
Korkunun ecele faydası yok vadesi gelen gider.
Son nefesin korkusuyla bu can sahibine döner. 

Ahmet Teker
( Tanatofobi başlıklı yazı Söz Avcısı tarafından 9.06.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.