Ömrün Bitmeyen Vardiyası...




İlahi bir metafor adeta, aldatıların başşehrinde saklı hüzün bulutları ve derindeki vaveyla:

 

 



 

Bir yemine şerh düştüm kuşluk vakti

Uykularımdan uyandırıldığım sözcüklerin kasveti

Bastıkça ruhuma üzengisi özlemin, kilitli

Bir çekmece mahiyetinde yürek iklimi

 

Sevdalanmış ve d/ağlanmış acıların peşi sıra

Sökün eden bir bir hangi sır ise Selvi boylu bir yama

Yarıladığım yoldan yeniden döndüğüm başa

İkbali ne ki yalnızlığın?

Minvalinde seken sırların ve bedduaların kanatlandığı

Karanlığı delecek olandır illa ki Tanrı

 

Serkeş heceler göğün mimarisi

İmge bellediğimse hicri sevginin

Bilediğim kalem

Bileğini bükemediğim

Hangi şiirse, elinden öptüğüm

Matemin dik kalesi diklendiğim kadar zalime

Metruk hanelerde seken gaipten gelen bir hece

 

Mağdur iklim mazbut sevdam

Müdavimi olduğum o kuru dere yatağında

Gözyaşımın g/izini sürdüğüm

Olası bir v/eda

Tuş edilmiş bir ömür ki

Cihan harbinden kaçan usulca

Keyfimi de kaçıran nice insan nice mısra

Mahal vermesem de bastıran yağmura

İnceden ve usulca işlediğim

Ezan vaktinde saklı huzuru tüm ömre iliklediğim

 

Nice hazan nice sadık hicran

Başımda uçuşan karın ya da alıcı kuşların

İhaneti mi içimden çocuğa

Bir d/okun bin ah işitmez iken insanlar

Yaşıma da yasıma da vakıf sadece Huda

 

Besilidir gök kubbe

Baskındır yerküre

Başat sözcüklerde saklı dirayet

Her saydığımda şafak

Vakti düştüğüm yola nasıl da şakağıma dayalıdır

Sözcükler

Kalemin tetiğine her bastığımda

Uladığım iklimler

 

Ulağı olduğum kadar yalnızlığın

Uyruğu elbet yoktur acıların

Varsın bir ütopya olsun mutluluk ve neşe

Ünlenmiş bir bir dilerken hâsıl olan

O gaipten gelen coşku ve eşliğinde sonsuzluğun

Mukadderatında sızdığı ansızın

Kalemin derlediği

Nice hikaye nice şiir yetinmediğim kadar

Yatıya kalan hayallerin direktifi

Ve işte hummalı bir günü daha geride bıraktığım

Geceye d/okunmaksa tüm çabam

Hasretini duyduğum kim bilir hangi duygu?

 

Şirazesi kaymış iken insanların

Daldığım o derin uyku

Oysaki gözüm açık görmüştüm ben rüyaları

Biteviye eşlik eden sessizlik ve uğultu

Nasıl ki bam telidir şiirler kayıp bir bavul gibi

İçime tıktığım nice mintan benzeri nice duygu

Uluyan it değil ki umurumda

İte kaka sevenlerden de olmadım asla

 

İteklenmiş yüreğin kayrası

Hicap dolu nice insanın feryadı

İkiletmeden sevdiğim yüreğin teklediği

Tamtakır ruhum bakaya kalan umudum

Sönük ferinde günün

Ve işte bir sona daha şerh düştüm

Aldatıların sağanağı

Göğün yarıldığı

O sela ki bitmeyen vardiyası ömrün

İndinde hüznün indirsem keşke kepenkleri

 

Kaybolmaktan da öte alışkın olduğum hüznün kürü

Küresem de önümü

Kansam da yalanlara

Varsa yoksa sevdiklerim saklı iken dualarımda…


( Ömrün Bitmeyen Vardiyası... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 26.05.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.