Renkler, pek bir mahcup bu gün ve sözcükler kýrýlgan saklý tutulasý nice yeis insanlarýn içinden geçeni okuma yeteneðim olsaydý keþke ve iþte yaðmur þimdi yaðmaya baþladý.

Tartaklanmýþ bir gün ve yaðma edilmiþ nice çiçek ruhumu tarumar eden karanlýk ve karartýlar bekasý mý yalnýzlýðýn yoksa ben yine mi bakaya kaldým?

Ve iþte usulca yürüyorum asker adýmlarýnda yalnýzlýðýn kiremitler kýrýyorum yaðan rahmetle dolu gözlerim ve özlemini duyduðum nice insan nice iklim, sayýklayansa ömür ah, ne desem beyhude ve iþte iklimin kanatlarýnda saklý tutulasý bir hayali, ansýzýn boca ettiðim sevgi çeþmesi.

Direktifler veren iç sesim ve saðdýcý iken gülücüklerimin solumda açan bir çiçekle yola devam ettiðim.

Huysuz mizacým.

Aslýnda büyük haksýzlýk yaptýðýmýn da farkýndayým elbet kendime ve kindar sözcükler deðil kilitli ruhuma eþlik eden þeffaf bir anahtar ile açmaya yelteniyorum kapýyý.

Gücüme giden ne var ki dünde kalmýþken diðer yarým?

Güme giden ömrü filan sermeyeceðim sayfaya ve illa ki boþluklarý dolduracaðým.

Eþ güdümlü bir döngü yüreðin mateminden uzandýðým o yol belki de içliðimdir hiçlik kaygým ve teþrif eden duygular…

Külümden doðacaðým yine ve mizacýmý azýcýk soluklandýrýp giriþeceðim hayatla olan mücadeleme kaldýðým yerden…

Hata bende ama ne de olsa herkesi kendimden üstün görüp sýrf kýrmamak adýna defalarca kýrýlýyorum kýrýldýðým yerde de güller filan bitmiyor çünkü görüp göreceðim solmayan tek gül, ben kaldým.

Ýnsanlar pek bir sitemkâr bir o kadar piþekar.

Yoksa piþkin mi demeliydim iyi de kardeþim, ekmek midir bu fýrýnda piþen ve iþte ismimle sobelendiðim bir günün ertesi artýk kaç ismi bir bedende bir benlikte barýndýrýyorsam…

Belki de isim deðiþikliði yapmalýyým halen insanlar bana sahip olduðum sevdiðim saydýðým tek adýmla hitap etmezken…

Gül mizaçlý.

Eh.

Yýldýz kökenli…

Kuyruðum da var iken.

Nidalarýn çatlattýðý kalbimi çýtýrdattýðý kalemimi:

Benim sahip olduðum ve þerh düþtüðüm aslýnda tek ismim var ve her ne kadar birilerine bunu söylemek zor gelse de:

Kimlik numaramdan baþlayým o halde ve…

Cilt no ve dinim ve medeni halim.

Ýyi de savcýlýktan temiz kâðýdý almýyorum sadece insanlarýn ismimi söylemekten neden imtina ettiklerini anlamaya çalýþýyorum çünkü benim tek adým var:

Gülüm.

Gelin görün ki; soyadýmla yüzüme çarpan tokatlar ve açýlýp kapanan kapýlar…

Eh, bir de sýfatlar olmaz mý?

Mücbir sebeplerden olsa gerek ya da beni taklit edenler ve arkamdan konuþanlar.

Þükür ruh halim afiyette can saðlýðým da ve iþte kýrýldýðým nokta:

Benliðime kýyanlar.

Hep mi caný yanar insanýn?

Özgür irademle yaþadýðým ve yazdýðým kadar kayýtsýz kalamýyorum hayata ve bir film bandý gibi tekerrür ediyor dünde kalan bu güne de nakil olan duygular ve ruh birikimleri.

Bir su birikintisi deðildir hani üstüne bastýðýnýz kalbim ve hep mi yoklama alýr hayat?

Dün de olan bu güne de sirayet eden.

Hazýrlýkta okurken her nasýlsa mutlu mesut bir hayatým vardý ve benim tek mesleðim vardý: has öðrencilik.

Kýymete binmek mi?

Kýymet verdiðim kadar da kýymet görmek mi?

O halde bir harf ihlali yapalým: adýn saný gýybet olan aslýnda iki harf ihlali.

Bir maruzatým yok binlercesi var, baylar bayanlar ve lütfen artýk inceldiði yerden kopsun.

Çelik irademle ve kýrýlgan yüreðimle ve güçlü kiþiliðimle ve addedilen nice isim ve sýfat.

Doðranan ekmek gibi dilim dilim.

Ne dil yaram ne yürek dilim.

Ýçtimada geçen koca ömür.

Hitap ettiðimse bilumum insan aslýnda koca cihan ve namý alýp yürümüþken hüznün ne yani, hiç mi gülümsemem sanýrsýnýz?

Renkler düþkün göðe.

Ben uçarken ayan beyan.

Uzaklýk yakýnlýk fark etmezken ve iþte izafi olan ne varsa kabulüm.

Bir evin bir kýzý.

Bir de ruhumun firarý.

Bir meslekle yetinmediðim ve her nasýlsa birden fazla ismimi bazen algýlamakta zorlandýðým…

Sevmiyorum, sevmiyorum iþte: insanlarýn bana soyadýmla hitap etmesini ve soðuk bir gezegen addedildiðim Yýldýz kimliðimi de diskalifiye ediyorum.

Tamam, kaldýrýn iyelik takýsýný razýyým:

Ha Gül ha Gülüm ama restleþiyorum da kendimle bazen cevap vermeyi geciktirdiðim her nasýlsa baþka baþka isimler de sunmakta insanlar.

Bir de demezler mi?

Bundan üç ya da dört sene evvel baþýma gelen…

Yeni tanýþtýðým birkaç insan ve boþboðaz kadýn demez mi?

‘’Gerçek isminiz nedir ki?’’

Gizli ajan deðilim ya da emir eri hiç deðilim: eh, be kardeþim bu kadar da olmaz ve durumu idare etmek filan da deðilken tüm saygýmla yanýtladým.

Zaten baþýma gelen de hep bu yüzden deðil mi?

Kimse kýrýlmasýn kimse incinmesin ve üzülmesin diye herkesi her þeyi alttan almaktan yüzeye çýkmayan mutluluk ve hep derinlerde yüzerken baský altýna alýnan benliðim ve kiþiliðim.

Doðurgan duygular bunlar bazen etken bazen edilgen.

Reddettiðim nice yanlýþ nasýl ki yalan söylemekten imtina ettim bir ömür…

Garbý ve garký ve kaygý eþiði hayatýn.

Þark illerde seken bir kuþ.

Rüzgârýn hýzýný geçen bir var oluþ kaygýsý.

Belki de bir o kadar çekince yüklüyüm…

Güne bazen öylesine geriden baþlýyorum ki…

Ertelediðim ne varsa bir bir teþrif ediyor bense ruhumla teftiþe çýkýyorum günü ve ömrü.

Bir idare lambasýnda geçercesine ömür idare ediyorum insanlarý ve yetinmeyi bildiðim kadar da diðer âleme yatýrým yapýyorum aslýnda yatýya kalan duygular bunlar asla ödün vermediðim deðerlerim ve kim kurcalarsa kurcalasýn yüreðimi hep temiz tutuyorum.

Ruhumun röntgenini çektiðim yetmezmiþ gibi…

X-rey cihazýnda yanýp sönüyor boðulan yüreðim.

Zihnimse coþkulu ve atýl olan bölümünü de devreye sokup beklenmedik bir hamle ile aslýnda kendime nakavt oluyorum.

Solan bir gün.

Solan bir gül.

Solgun yüzümden dökülen binlerce sözcük ve cümle…

Ah, ben nasýl da belli ederim duygularýmý ve rötarlý mutluluða talip olmakla kalmayýp arz ettiðim ne var ne yok geri tepiyor.

Azýcýk geriden geldiðim.

Ya da aþýrý hýzdan dolayý kalemimden ceza yediðim.

Metruk hanelerden ve meczup iklimlerden arda kalan ve de…

Meali elbet yüreðim meramý da Allah katýnda saklý.

Bir metafor da olabilirim hani ve iþte ruhumun bahçesinde seken kuþlar ve de mevsimlerden mademki bahar…

Ben bir kere açtým çiçek misali Allah katýnda sarmaþýklara da büründüm ve sarmalýnda mevtsimin kurdeþen döken topraða öykündüm ve üstümdeki ölü topraðýný atýp nadasa da kalmýþken mutluluk ve kasýntý bir çehreyle deðil içtenliðimle ve olduðum gibi iken hani, olur da: olmazýn oluru bir mutluluða denk düþerim, diye…

Çünkü benim tek bir ismim var dün imzalý ve kulaðýma okunan ve rahmetli babamýn koyduðu bir o kadar da dokunulmazlýðým var Allah katýnda mademki O’ndan geldim O’na gidiyorum ve Hak Kapýsýnda kabul görmek iken muradým ve de çaldýðým kapýlar ardýna kadar kapalý iken üstüne üüüstük insanlar bir selamý dahi sizden esirgerken…

Beðenin ya da beðenmeyin ve benim tek lüksüm oldu hayatta:

Alabildiðine içten ve sevmeye hazýr ve nazýr bir iklim olduðum kadar da kim varsa adýmý ikileten bense ismimin çoktan rüþtünü ispatladýðý Türkiye Cumhuriyeti topraklarýnda ve de resmi kayýtlarda yer aldýðý gibi ve de üzere üstelik yazarken mahlas kullanmadýðým gibi tek ismim var ve gerçekçi kimliðimle olduðum kadar hayalperest iç dünyama da atýfta bulunup ve hayat her gün zincirlerime bir yenisi eklerken…

Çözüldüðüm nokta ve de tek lüksüm iken sevgi ile yaþamanýn kitabýný yazmaya meyletmiþ ve de yazarak kendimi kucaklamam ve sevmem nihayetinde mümkün olmuþken…