Almaktan çok utanıp vermeyi onur saydım
Oysa zengin olurdum tahiri oynasaydım
Biz çocukken eskiden ayılar sokaktaydı
Def sesini duyunca ardı sıra giderdik
Küçücük beldemizde en gözde sapaktaydı
O bize bayıldıkça üç beş kuruş öderdik
Almaktan çok utanıp vermeyi onur saydım
Bu kadar incinmezdim eğer çocuk kalsaydım
Şimdi devir değişti şöhret oldu tahirler
Coşar, boz tüylerini alkışlar parlatınca
Zirveye çıktığında kıvırmakta mahirler
'Çok şükür' Der nedense yumurta fırlatınca
Almaktan çok utanıp vermeyi onur saydım
Kutbeyn terse dönerdi tekliflere uysaydım
Hava atmak ayıptı buz yorganlar erdemdi
Gördük sıcak evlere sığınan yosmaları
İki yol arasında ilim bizce kıdemdi
Hürce sözü söyleyip takmazken tasmaları
Almaktan çok utanıp vermeyi onur saydım
Benliğim yok olurdu şer âleme dalsaydım
Kimine hazır servet kiminin 'iş' yazısı
'Emek' Dersin anlamaz tahiri oynatanlar
Parmağının dibinde olmamıştır sızısı
Bahşiş bekler şölende masayı donatanlar
Almaktan çok utanıp vermeyi onur saydım
Abdâl bir abd olarak ömrümü kapasaydım
Müjgân Akyüz Dündar
