Hayata tutunmaya çalışıyorum .....
Hayallerim kalıyor masallarda öykülerde
Ben ne hikayeyim,ne bir romanım
Ne,de bir masalım....
Sadece çok sevmiş,acısından bir gerçeğim...
Ben,ki
Leylanın çöllerine şu taşıyan bir faniyim
Yaşadıklarım kahrım
Yaşayamadıklarım şansım,
Etmem kimseye sitem,yoktur intizarım
Olmadı bu dünyada benim hiç muradım...
Ben ne ay,ım, ne bir yıldızım
Ne,de bir Güneşim..
Sadece "çok yanmış bir közüm"
Olmadı kimseye hiç zararım
Gülmeyi unuttum sevdadan yana gülmedi yüzüm
Biraz yaz,biraz bahar,en çokta kışım..
Ben ne yağmurum, ne bir yağmur suyuyum
Nede bir gökyüzüyüm
Ben,ki
Leylanın çöllerinde kendini arayan biriyim
Yanar ömrüm tepeden tırnağa
Gözyaşlarımı çöllere döker gezerim........ ....
Ne arayanım olur,ne soranım olur
Aşkın kapılarında aç susuz bir dervişim
Ben ne hayalim,ne bir düşüm
Ne,de bir hiçim
Olmadı tek bir mutlu günüm
Her anım ızdırab, her bir günüm kahrım
Ve perişanlıkdır her bir nefesim
Başında ağrılar, yüreğimde sancılar
Ayaklarımda farkında olmadığım bir ağırlık
Benki,
Leylanın çöllerine yolunu kaybetmiş bir sisim
Ağzımda duman,içimde ateşler
İncinmiş kırılmış darmadağın bir gönülüm
Heder olmuş bir gençliğim, eksilmiş nefeslerim
Ben,ki
Leylanın çöllerinde ölüme meyilli bir çöl
