(Fasl-ı Muhabbet Şiiri)

 

Eşrefi mahlûkat denilmiş ona

Lâyık olsa denir, balı insanın.

Değilse Hak yolda erişse sona

Ortada kalırmış, ‘sal’ı insanın. 

 

Ölmeyecek gibi bu dünya için

Dünya hırsı yakar hep için için

Yarın ölünecek, düşünmez niçin

Ahirete gitmez, malı insanın.

 

İnsan olan önce verir sevgiyi

Ondan sonra duyar elden övgüyü

Üzerinden atar keder kaygıyı

Mutlulukla dolar, yılı insanın.

 

Acı sözü yutar, söyler tatlıyı

Hak eder sevgide bin bir katlıyı

Kendi mutludur ki, bulur mutluyu

Baldan tatlı olur, dili insanın.

 

Hak yemez yedirmez kefenle gider

Aç kalsa şükredip etmez ki keder

Gören sanır onun hali derbeder

Hak’ka göre gider, yolu insanın.

 

Doğar tertemizdir, böylece kalsa

Önce aileden öğütler alsa

Gözü gönlü doğru bilgiyle dolsa

Rehberi olmaz mı, velî insanın. 

 

Helal kazanç için akıtılan ter

Hak etmeden olan, insan için şer

Helal kazanınca helalinden yer

Harama değer mi, eli insanın.

 

İnsan öyle sır ki, öğrenen var mı?

Kapı açıldıkça zihne sığar mı?

Behlül, sırrı bilen tek tek sayar mı?

Sırlarından solar, gülü insanın.

 

10.04.2023
( Gülü İnsanın başlıklı yazı Behlül tarafından 4/12/2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.