Bir nisan sabahı gibi kandırıyor,
Beni bu vefasız bahar,
Hıçkırıyor yüreğim, dağılıyor!
Her düştüğümde veriyor hasar
Öyle bir esiyor ki yüreğimi dağlıyor,
Kim olduğumu bulamadığımda,
Daha da sert vuruyor
Bu hazin nisan sabahı , kanıyor
Anlamıyorum halimi bulamıyorum kendimi
Kışın kestane ve yazın karpuz kadar uyumlu değil,
Portakal ağacının keskin kokusu kadar net değilim
Gaddar bu nisan sabahı vuruyor beni , çiğniyor bendimi!
Kışta yaz baharda sonbahar
Siyahla beyaz, iyiyle kötü gibiyim,
Yaban gülü kadar utangaç,bir papatya,
Kadar sevecen bu kalbim!
Su kadar berrak olsam,
Geçerdi belki bütün bu felaketim
Toprakta bir tohum, gökyüzünde bulut,
Gokkuşağının ardındaki sonsuz mutluluk