KADERİME GÜLMEDİM
Kaderime ağladım
Cezamdır dedim
Cezalarımı çekiyorum
Gam mıdır,keder midir
Neyin nesidir
Kaderime isyan etmedim
Kaderim kötüymüş dedim
Kaderime gülmedim
Kaderimle alay etmedim
İçime yuttum acılarımı
Acılarımla boğuldum
Hiç kimseyle alay etmedim
Onlar benim yaşantımla alay ettiler
Beni bana yalnız geceler sordu
Dost bildiklerim,aile bildiklerim
Sevdiklerim,sevdiğim kız
Beni terk ettiler yalnızlıklara esir ettiler
Kaderime gülmedim
Kimden geldi
Kim vurdu
Belli değil
Yaralarımın kurşunu
Seversin aldatılırsın
Kime güvensem güvensiz çıktılar
Bana yaşamayı değil
İsyan etmeyi öğrettiler
Ben değil
Onlar benim kaderime güldüler,alay ettiler
Eğri doğruyu bilmeden
Yalan yere yalnış yere
Yargısız infaz ettiler
Kaderim dedim
Kaderime boyun eğdim
Evlat kaderiyle baş başa bıraktılar
Gece gündüz hep acılar çekiyorum
Bunu bilen gören duyan var mı acaba
Yıllar boyunca acıların oruçunu tutuyorum
Kimler halimi sordu
İyi misin,kötü müsün diye
Herkes beni düşman bellediler
İnsanı sevmek para pul oldu artık
Yalnız başıma,tek başıma
Acılarımın kaderini sancısını çekiyorum
Ben niye kaderime güleyim
Yuvasız kuşlar gibi yuvasızım
Hiç kimse bana sırdaş olmadı
Ben kendi kendime sırdaş oldum
Ben kaderime hiç bir zaman
Gülmedim,isyan etmedim
Ben kendi kendime kader oldum
Ben hiç kimseyi aldatmadım
Kandırmadım,hiç kimsenin bir kuruş parasını çalmadım
Hiç kimsenin sevgilisine bakmadım sevdiğinden ayırmadım
Ama gel gör ki
Beni sevdiğimden ayırdılar
Allahtan refamıdır
Hak mıdır adelet midir
Şimdi bana söyleyin
Ben acı dolu kaderime niye güleyim
ŞAİRİ, YAZARI: EMİNE TUĞRUL ZAZA MAHSUN TUĞRUL
30.03.2023