Yosun tutan şiirlerim var, benim
özgüvenimi tazelerken her biri kıyıma uğrayan imgelerimden çaldığım aşkı şiir
diye mısralara dizdiğim…
Ben bir ezgiyim içimde çalan
Çalıntı aşklardan yana derdim
Alıntı olmamalı insanın alın teri
Alyuvarlarında göğün
Aktan yüreğim ve memleketim
Diyetini ödediğim yeminlerim var
benim
İlla ki maziyi yâd ettiğim
Kırlangıç misali kanatlarım
Oysaki ben hiç uçmadım.
Uçuklayan dudaklarım
Oysaki ben hiç konuşmadım
El değmemiş bir vicdanım var madem
Matemimi dahi sevebildiğim
Meramı Allah katında saklı
Tırmandığım düz duvarlar var benim
İhtimamla severim sırasız
İhtişamla ölürüm olmaz asla mısrasız
Sızan acım sızısı yüreğin
Sallantıda ömür
Sızıp kaldığım günbegün
Bir sıfır yenik başladığım hayatım
Çünkü sevip de izi kalmıştı masallarımın
Fevri fedaisi her birinin
Kahramanı değil anlatıcısıydım oysa
sayfaya serdiklerimin
Semada saklıyım
Ruhum uçsuz bucaksız
Yerin dibine geçtiğim
Varsa yoksa mealim uyruksuz uyaksız
Matemimle örülü saçlarım
Kerevete çıktığım şiir sonrası
Sazan misali atladığım
Saflığımla yerer insanlar beni
Yakuttur yürek
Nazenin sözcükler öbek öbek
Ölüden bozma kimi zaman
Üstümden atamadığım ölü toprağım
Övündüğüm ne ki mazimle?
Yasımı yaşımı sevmenin ötesinde
Hüzne tekabül edenim
Edimlerde saklı bir sözcük bilinmeze
gark edenim