Kendime olan özlemimin özlemi var içimde ve ben bir çırpıda sildim ismimi.

 

 

 

Yâd ellerin d/okunuşunda saklı bir rüzgarım

Atıfta bulunduğumdur yazmaya doymadığım

Sevgim ve yalnızlığım

Nur yüzü yoldaşlığında kâinatın

Aşka müptela bir yaprağım

Çiçek kimliğimden

Kalan geride o derin köküm

Uçuşan polenlerin eşliğinde

Yasadığım tomurcuklarım ve ruhum.

 

Ben aslında bir noktayım ve de nota:

Gam yüklü solumun sol anahtarında

Yükselttiğim çıta

Sevecendir rahmet sevdalandığım kâinat

Nasıl da aşikâr içime ters estiğim

Kıblesinde evrenin kilit sözcük:

Nasıl ki sevmek…

 

Ayan beyan hüznüm ben

Hafızla dertleştiğim…

Ayan beyan saf tuttuğum safiyet:

Yongası evrenin ve içimde saklı kâinat ve masumiyet.

 

Eşkâlimse s/onsuzluk

Kimse nifak sokan kendimle arama

Diş bilediğim iblis ve lanet

Çünkü ben sevdayım ve sevginin d/okunaklı el yazısında

Saklı keramet.

 

Coşkumdur eşlik eden rüzgâra

Kanıksadığı her hayal ve her hayalet

Rubailer uçuşur gövdemde

Çelimsiz addedilen kalemimde saklı asalet

Bir asal sayıdan çıkıp da yoka elimde saklı asa

Hakkaniyetle yaşamanın ve sevmenin meali ve dirayet

Yüklü varlığımdan firar eden sükûnet

 

Duyumsadığım kadar doymalı ruhum

Sevdiğim kadar da acı çekmeliyim,

Varsa yoksa hüznün ve yalnızlığın vuku bulduğu

Şu simli yolda kayan bir yıldız

Yaldızlı paketinde evrenin yılmadığım kadar saklı tutulası

O yılkı atı dörtnala sevdiğim, yazdığım

Derdin dermanı nasıl ki şiir ve edebiyat

İhya edilesi yürek tutuşan

Yangın sonrası tek kurtardığım sevgi ve masumiyet

Hali hazırda topa tutulduğum

Topun ağzında olsam ne ki?

 

Top yekûn firar etmedim mi kendimden?

Kindardır yüreğim kendime

Kayda değer bir açılımsa düşkünlüğüm sevgiye

Gel gör ki:

Haz etmediğim kadar haizi olduğum yalnızlık

Yâd ellerde tutulan nutkum ve alamadığım nabzım

Nazıma sirayet edense niyazlarım

Ben bana duyduğum özlemle

Ve de bıkkınlığım kendimden

Bitap düştüğüm iklimde

Kendimden de kaçtığım kadar saklı tutulası o gizem

Ve işte şerh düştüğüm her şiirde

 

D/okunmaksa içimdeki çocuğa

Azığa aldığım bir hayat ve rehavet

Konuşlu olduğum gök kubbede kurduğum otağı

Aymazlığında yalnızlığın çığ gibi büyüyen coşkuma

Katık ettiğim kalemin de izinde giderken

Bilip bilmeden gizlediğim bir rivayet

Şehir ışıklarında yanan şiirlerim

Salkım saçak varlığım ve nihayetim

Elbet saklı Allah katında o son nokta varıp varacağım


( Kendime Olan Özlemin Özlemi... başlıklı yazı GÜLÜMM tarafından 25.03.2023 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.